Koniec pitu pitu, czyli w drogę!

No i stało się…w końcu jesteśmy w drodze. Jako pierwszy na naszej liście do zdobycia – Norhland (najwyżej położona część północnej wyspy). Podróż tam i z powrotem zajęła nam 4 dni.

Pierwszy przystanek – Paihia. Kurort nadbrzeżny jakich wiele, a każdy jeden piękniejszy. Trudno się powstrzymać, aby co chwilę nie zatrzymywać auta, by choć chwilę popatrzeć na morze. Wieczorem czas rozejrzeć się za miejscem, gdzie możemy przystanąć autem na pierwszą noc. Zakaz na zakazie wzdłuż całej plaży „NO CAMPING”. Pierwsza decyzja: ” ok ryzykujemy, zostajemy tutaj, w końcu jest jeszcze przed sezonem to może nikt nie będzie się czepiać”. Po dłuższym namyśle postanowiłyśmy poszukać innej miejscówki. I tu proszę, jak spod ziemi wyrosło nam całe skupisko backpackerskich hosteli. Zaparkowałyśmy przed jednym z nich. Dobre posunięcie, możemy iść spać 😉

Dzień 2: po szybkiej toalecie w miejskim szalecie oraz śniadaniu na ławce z widokiem na morze, decydujemy jechać dalej na północ…zobaczymy, jak daleko będzie nam się chciało 😉 Już w połowie drogi wiemy, że misja na dziś to Cape Reinga, czyli punkt najdalej wysunięty na północ Nowej Zelandii. Droga długa, a paliwa w baku co raz mniej… Żadnej stacji paliw po drodze. Wiedziałyśmy już, że jak nie znajdziemy żadnej nie mamy jak stamtąd wracać…Zatrzymujemy się na poboczu i w mgnieniu oka na pustkowiu pojawia się kiwi kowboy z nonszalanckim „are U girls all right?” Uff…na szczęście dowiadujemy się, że na prawie samym końcu drogi jest zbawienie – stacja paliw. Teraz możemy spokojnie delektować się widokami oraz miejscem, do którego udało nam się dotrzeć. Jedyne o czym myślałyśmy zasypiając – WARTO BYŁO 🙂

Dzień 3: noc na campingu, a zaraz z rana wyruszamy w dalszą podróż, tym razem kierujemy się na południe zachodnim wybrzeżem. Po długim dniu w aucie docieramy do Omparere, gdzie zdążyłyśmy na zachód słońca.

Dzień 4: cel na dziś – wrócić do Auckland, ale zanim to, po drodze czeka nas kilka atrakcji. Pierwszy na liście Waipoua Kauri Forest, czyli na polski język las z drzewami Kauri, które występują wyłącznie w Nowej Zelandii. Są to drzewa ogromnych rozmiarów. Ich średnica sięga nawet 20m, a w wzwyż pną się do 50m. Oczywiście wszystkie objęte są ochroną jako pomnik przyrody. Przed wejściem do lasu należy zdezynfekować buty, tak aby nie naruszyć tamtejszej flory, a w samym lesie co krok znaki upraszające, aby poruszać się tylko po wyznaczonych szlakach i nie zbaczać z nich.

Kolejną, a zarazem w ogóle nie planowaną atrakcją tego dnia było jezioro Kai Iwi. Bardzo popularny punkt na mapie Nowej Zelandii i nie ma się co dziwić, bo widoki zapierające dech w piersiach. Nie ma się co rozpisywać – zdjęcia mówią same za siebie 🙂